کاکل هاو لاله های گوش ها نیز به رنگ قرمز روشن می باشند. در نژاد

سبرایت ها

نرها و ماده ها دارای پرهای یکسانی هستند. این ویژگی در میان سایر نژادها متداول نمی باشد. در اغلب نژادها؛ نرها دارای الگوی پر متفاوتی نسبت به ماده ها بوده و حتی از لحاظ رنگ نیز کمی از همتای ماده خود متفاوت هستند

سبرایت ها پرندگان خونگرم و اهلی بوده و با سایر پرندگان به خوبی کنار می آیند. اما نرهای آنان مانند خروس های سایر نژادها ممکن است جهت محافظت از ماده های خود کمی خشونت به خرج دهند! آنها در

تخمگذاری

از توانایی بالایی برخوردار نیستند به نحوی که سالانه 60 الی 80 تخم می گذارند و به دلیل جثه کوچکشان از لحاظ تولید گوشت نیز در رتبه خوبی قرار ندارند و از طرفی بعضاً دارای نرخ مرگ و میر بالایی هستند

مرغ های سبرایت یا مینیاتوری گونه های خاصی از

طیور

بوده و نام آنها از "سر جان ساوندرس سبرایت" اولین کسی که اقدام به پرورش و توسعه گونه سبرایت نمود گرفته شده است. این پرنده از زمان های گذشته تا به امروز به عنوان پرنده ای زینتی نگهداری و پرورش داده شده است

سبرایت ها به دو دسته سبرایت های طلائی و نقره ای تقسیم بندی می شوند. این پرنده های زینتی کوچک جزء محبوب ترین

بنتام ها

محسوب می شوند؛ اما اگرچه این پرندگان محبوب و دوست داشتنی هستند اما نگهداری از آنها ممکن است کمی مشکل باشد

تمام سبرایت ها دارای پرهایی هستند که در آنها نوارهای سیاه رنگ، پرهای زیبای به رنگ نقره ای و طلائی را احاطه نموده و به حالت یراق درآمده اند

پاهای سبرایت ها به رنگ آبی مایل به طوسی بوده و نوکی تیره مانند دارند. نرهای سبرایت ها دارای کاکلی با نقاط ریز بر روی آن و یک لبه هستند که به طرف عقب متمایل شده است

مرغ مینیاتوری یا سبرایت

این پرندگان دارای جثه ای کوچک با بالهایی بزرگ هستند و لذا تا حدی قدرت پرواز دارند البته نه به این معنا که بتوانند واقعا پرواز کنند اما اگر بخواهند از شما فرار کنند بازگرداندن و کنترلشان مشکل خواهد بود بنا به این دلایل نگهداری از آنها می تواند مشکل باشد. اما زیبایی منحصر به فردشان ارزش زحمتی که برای پرورش و نگهداریشان صرف می شود را دارد

اگر قصد دارید برای اولین بار وارد عرصه پرورش مرغ سبرایت شوید، بهتر است ابتدا کار خود را با یک گونه ساده تر آغاز نمایید تا به رفتارها و ویژگیهای طیور عادت پیدا کنید و سپس اقدام به پرورش سبرایت ها نمائید